یادداشت

اولین برخورد من با تکنولوژی دیجیتال تکان‌دهنده بود. در دبیرستان، در کلاسی اختیاری به نام «انفورماتیک» ـ احتمالاً  اواخر دهه‌ی ۱۹۷۰ ـ یاد گرفتیم، با استفاده از ترمینالی که با خط تلفن به کامپیوتر بزرگی متعلق به یکی از شرکت‌های دارویی بازِل در سوییس متصل بود، به زبان بِیسیک کُد بنویسیم. ترمینال صفحه‌ی نمایش نداشت. پس از ارسال درخواست به کامپیوتر بزرگ از طریق خط تلفن، کُد و خروجی برنامه روی کاغذ ترسیم می‌شد. به‌خوبی به یاد دارم که چه آشوبی به پا شد وقتی چهار صفر به عدد صد در برنامه‌ای اضافه کردم و در نتیجه خروجی دستگاه به همه‌ی اعداد از صفر تا عدد مورد نظر تبدیل شد. نمی‌دانستم که افزایش از صد به یک میلیون کامپیوتر بزرگ را چندین ساعت مسدود می‌کند. معلم تا فهمید چه کار کرده‌ام بی‌اندازه عصبی شد. نگران از اینکه دیگر اجازه ندهند با کامپیوتر بزرگ اتصال برقرار کند، فوراً خط تلفن را از پریز کشید تا جلوی پردازش را بگیرد.

از آن هنگام تا کنون، کاربردپذیری تکنولوژی دیجیتال بهبود یافته است. واسط گرافیکی کاربر، که اولین بار با دستگاه زیراکس استار ۱۹۸۱ در زیراکس پارک اجرا و در سال ۱۹۸۴ به طور موفقیت‌آمیزی به بازار عرضه شد، بدون شک گام مهمی را در داستان موفقیت ابزارهای دیجیتال رقم زده است. از آن زمان به بعد،...