نشان، نشریه‌ی طراحی گرافیک ایران

عضو شبکه‌ی رسانه‌ای بین‌المللی دیزاین (آی .دی.ام.ان) ایکوگرادا

فارسی | English

نشان ۳۸

روبه‌رو

لارس مولر؛ کسب‏‌وکار کوچک، ولی مستقل

مجید عباسی

چهارده سال پیش زمانی که برای دعوت از طراحان گرافیک جهت شرکت در هشتمین دوسالانه جهانی پوستر تهران به دعوت پروهلوسیا همراه مرتضی ممیز به اروپا سفر کرده بودم، با لارس مولر طراح و ناشر آشنا شدم. دفتر انتشارات لارس مولر در شهر بادن در شمال سوییس بود و ما نه راس ساعت ١٠ صبح بلکه ده دقیقه دیرتر به آنجا رسیدیم. لارس مولر با اینکه سوییسى نیست، ولى دیرکرد ما را در کشورى که ساخت ساعتش زبانزد همه جهان است، به ما یادآور شد! لارس مولر متولد ١٩٥٥ در اُسلو (نروژ) است و آنچنان خودش می‌گوید از سال ١٩٦٣ در سویس زندگى کرده است و بعنوان طراح گرافیک کار حرفه‌اى خود را شروع کرده و بعنوان دستیار ویم کراول در هلند، بخشى از کارنامه‌ى خود را تکمیل کرده است تا اینکه در سال ١٩٨٢ که استودیو خود را در در بادن راه‌اندازى مى‌کند. سال بعد اولین کتاب را به چاپ می‌رساند. انتشاراتى که تاکنون ششصد عنوان در زمینه‌هاى گوناگون از جمله دیزاین، معمارى، عکاسى، هنر و صنایع منتشر کرده است. او در مدارس و دانشگاه‌های مختلفى از جمله مدرسه‌ى دیزاین دانشگاه هاروارد تدریس کرده است و از سال ٢٠١٢ به مدت سه سال پرزیدنت اتحادیه‌ی بین‌المللى طراحی گرافیک (اى.جى.آى) بوده است. با توجه به موضوع این شماره، فرصت خوبی پیدا شد تا با او به گفتگو بنشینم.

شما متولد اسلو در نروژ هستید، به هلند رفتید و یک سال در استودیو ویم کراول کار کردید و نهایتاً به سوئیس آمدید... چرا سوئیس؟
من در نروژ به دنیا آمدم و هنوز هم شهروند نروژ هستم، بسیار به این کشور سفر می‏کنم و در آنجا خانواده و دوستانی دارم. رفتن به سوئیس انتخاب من نبود. وقتی هشت‏ساله بودم مادرم با معماری سوئیسی ازدواج کرد. در آن زمان نقش چندانی در تصمیم‏گیری نداشتم، در حالی که رفتن به هلند و کار با ویم کراول انتخابی آگاهانه بود. من، به عنوان دیزاینری جوان، کار او را تحسین می‏کردم. او با مدرنیست‏های سوئیسی همسو بود و حتی از آنها هم رادیکال‏تر و به نوعی بازیگوش بود. ویم مرا با طراحی کتاب و راز و رمز این رسانه آشنا کرد. به من اجازه داد در کتابخانه‏اش بگردم و در آنجا چیزهایی کشف کردم که تا پیش از آن خوابش را هم نمی‏دیدم. مخصوصاً تاریخ جنبش‏های آوانگارد دهه‌ی 1920 و 1930 توجهم را جلب کرد.

بیشتر >

مجید عباسی

دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی ارتباط تصویری از دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. او استاد مدعو دانشگاه‌های تهران (دانشکده‌ی هنرهای زیبا)، هنر، سوره و مدرسه‌ی ارتباط بصری ویژه است. عباسی تألیف مقالات متعدد در زمینه‌ی طراحی گرافیک و برگزاری کارگاه‌های مختلف طراحی، سخنران کنفرانس‌ها و سمینارهای بین‌المللی طراحی و نمایشگاه‌های طراحان گرافیک ایران در نقاط مختلف جهان است. عباسی عضو مؤسس و هیئت تحریریه‌ی «نشان» مجله‌ی طراحی گرافیک ایران است که از سال ۱۳۸۹ تاکنون سردبیری بیش از نیمی از شماره‌های منتشر‌شده‌ را به‌عهده داشته است. majidabbasi1@gmail.com

کتاب بی‌مخاطب، مخاطب بی‌کتاب

ساعد مشکی

> بیشتر

طراحی معاصر ایرانی

ایمان صفایی

علی‭ ‬بختیاری

> بیشتر

پروژه

آیا «سابقه‌‏ی کار طولانی است»؟ درباره‌ی کتاب‌های طراحی گرافیک منتشر شده در ایران

معراج قنبری

> بیشتر

طراحی امروز ـ ۱

کتاب‏‌های اسپکتور

یِنس مولر

> بیشتر

طراحی امروز ـ ۲

نشر به عنوان یک عمل خودبیان‌گرایانه

پویا احمدی

> بیشتر

مرجع ـ ۱

گرافیس هفتاد و سه سال سواد بصری

روشنک کیقبادی

> بیشتر

مرجع ـ ۲

بادهای موافق؛ در باب سفر پربار تیپوگرافیشه موناتزبلتر

پگاه احمدی

> بیشتر

آرشیو

تاریخچه‏ی مجله‏های دیزاین جسورانه

استیون هلر

> بیشتر

گوناگون ـ ۱

خودـ‌انتشاری؛ کتاب هنرمندان

فوآد‭ ‬فراهانی

> بیشتر

گوناگون ـ ۲

قله‏‌ی کوه قاف؛ یادداشتی بر مجسمه‌‏های فرشید مثقالی

شهروز نظری

> بیشتر