ایران، کشوری چندفرهنگی با اقوام گوناگون است و تنوع زبانی یکی از ویژگی‌های آن محسوب می‌شود. حضور گسترده‌ی این زبان‌ها در آثار طراحی گرافیک معاصر، نتیجه‌ی توجه و اهتمام به این مهم در سال‌های اخیر بوده است. جستار حاضر در قالب سه بخش اصلی، مقدمه‌ای بر این بحث فراهم می‌آورد. بخش اول، درباره‌ی این حضور به‌منزله‌ی پدیده‌ای تازه صحبت می‌کند. بخش دوم، درک از موضوع را بسط می‌دهد و بخش سوم، ابعاد کنونی این‌گونه از طراحی را به‌بحث می‌گذارد.
پیدایی نوعی طراحی گرافیک مرتبط با فرهنگ اقوام
پیشینه‌ی طراحی گرافیک در پیوند با فرهنگ اقوام ایران را بیش از هر موردی می‌توان در تاریخ مطبوعات منطقه‌ای، اعلان‌های نمایش و موارد محدود و پراکنده‌ای همچون چاپ کتاب و تمبر سراغ گرفت، اما در دوران معاصر، روند فراگیر و رو‌به‌رشدی در این زمینه به‌وجود آمده است؛ به‌طوری‌که فعالیت طراحان گرافیک در مناطق مختلف کشور و در تعامل با اقوام و فرهنگ‌های گوناگون، شکل‌گیری نوعی ارتباط میان طراحی گرافیک با فرهنگ‌های قومی را به‌همراه داشته است. تقاضای سفارش‌دهندگان و کوشش طراحان در این دسته از آثار، بهره‌گیری از مؤلفه‌های زبان بومی و عناصر تصویری هنر قومی هر منطقه است. با وجود آنکه این آثار بر‌اساس نیازهای واقعی جامعه به طراحی گرافیک، شکل می‌یابد، از سوی مجامع دانشگاهی و حرفه‌ای طراحی گرافیک، مورد غفلت قرار گرفته و بررسی نشده است.
بیشتر >