اوردیگامی ـ در زبان ژاپنی به معنی «تا کردن کاغذ» ـ بگونه‌ی خاصی از هنرهای دستی اطلاق می‌شود که تنها با تا کردن کاغذ، بدون استفاده از چسب و یا برش بوجود آمده باشد. اوردیگامی از بدو تولد در ژاپن در زمره‌ی هنرهای تزئینی قرار داشته و غالباً در مراسم آیینی مورد استفاده قرار می گیرد. در اواسط سده‌ی 19 میلادی، اوردیگامی در قالب هنر مدرن ظاهر شد. شاید بتوان هدف اصلی این هنر را تبدیل کردن یک عنصر دو بعدی به یک اثر سه بعدی دانست. اما قطعا نمی‌توان قابلیت‌های آن را به این محدوده خلاصه کرد. گرایش‌های معاصر در این هنر گویای توانایی‌های منحصر بفرد آن در بیان مفاهیم خاص است. ایتن کلیکه هنرمند و محقق متولد فرانسه، از معدود هنرمندانی است که دست به تحقیقات گسترده‌ای در این حیطه زده است. آثار او عمدتاً بیانگر ظهور مفاهیم خاصِ یک رسانه در رسانه‌ای دیگر است. بعنوان نمونه، «نمایشگر دیجیتال» گویای نگرش ظریف ایتن در مقوله‌ی ارتباط فرم با رسانه است. این اثر شامل شبکه‌ای از اوردیگامی‌های مشابه با فاصله‌ی مشخص از هم است، که در کنار هم یک نمایشگر را شکل می‌دهند. هر اوردیگامی تنها قابلیت نمایش دو وضعیت را دارد: حالت بسته با سطح بیرونی خاکستری رنگ و حالت باز با سطح درونی نارنجی. شکل‌گیری حروف و اعداد بر روی این شبکه یادآور نمایشگرهای دیجیتال است، با یک تفاوت عمده که
بیشتر >