کتاب ”۱۰۰ مجله‌ی کلاسیک طراحی گرافیک“ ـ گزیده‌‌ای جامعی از استیون هلر و جیسون گادفری ـ مجموعه‌ای منحصربه‌فرد از با نفوذترین مجلات مختص طراحی گرافیک، تبلیغات و تایپوگرافی است، که استیون هلر مجله‌ی ’نشان‘ را به‌عنوان اولین و تنها مجله‌ی طراحی گرافیک ایران و بهترین خروجی برای ارائه‌ی آثار خیره‌کننده‌ی طراحی گرافیک معاصر ایران به غرب با ترکیب سنت و مدرنیته، به مخاطب داخلی و خارجی معرفی می‌کند. او به پیشینه و چگونگی شکل‌گیری مجله توسط گروهی از طراحان همفکر در سال ۲۰۰۳ میلادی اشاره می‌کند. هدف اولیه‌ی مؤلفان، یافتن راه‌های پاسخگویی به نیازهای جامعه به‌رغم تمام محدودیت‌های تعریف‌شده است که به معرفی طیف کلی طراحی گرافیک ایران از موضوعات سنتی تا غیر متعارف و امروزی، به مخاطبان داخلی و بین‌المللی می‌پردازد. هلر و گادفری با به تصویرکشیدن اعضای مؤسس نشان، آنها را بازیکنان اصلی در صحنه‌ی طراحی گرافیک ایران معرفی می‌کنند. آنها به مرتضی ممیز به عنوان اولین سردبیر که فرمت مجله را به گونه‌ای بنیان نهاد که ’مشخصاً ایرانی در ظرافت‌ها و قطعاً مدرن در سادگی‘ باشد، اشاره می‌کنند. هلر روند توسعه‌ی سبک‌های طراحی گرافیک ایران را در ۵۰ سال گذشته توصیف می‌کند. تعریف وی بر اساس گفته‌ی مجید عباسی، سردبیر فعلی نشان، در مصاحبه با هلر است که آن را به‌عنوان «اصالت هنر ایران قبل و پس از اسلام از طریق تکنیک‌ها و تعاریف امروزی طراحی گرافیک» بر می‌شمارد. عباسی بیشتر اذعان می‌کند که محدودیت‌هایی که نشان با آنها مواجه است اعم از چالش‌های مالی برای تأمین مخارج مجله و همچنین موانع اجتماعی، سیاسی و فرهنگی هستند. با این حال به تفسیر هلر، این محدودیت‌ها به یک زبان طراحی خلاق خاص از نوع خود منجر شده‌اند. دو صفحه‌ی اختصاص‌‌داده شده به نشان در این کتاب به زیبایی چهار جلد قدیمی و جدید نشان و همچنین هشت صفحه‌ی داخلی از شماره‌های گوناگون آن را به نمایش می‌گذارد. با وجود این که نشان در گذشته از طریق نشریات چاپی و وب در سطح بین‌المللی مطرح شده است، اما این اتفاقی منحصر به‌فرد برای این نشریه محسوب می‌شود که به همراه مجلات مشهور و شناخته‌شده‌‌‌ای چون ’پرینت‘، ’آی‘ و ’گرافیس‘ جزو یکصد مجله‌ی برگزیده‌ی کلاسیک جهان به نمایش گذاشته شود. از سوی دیگر یکی از تنها سه مجله‌ی ذکر شده از آسیا بودن، همانند نسیم امیدی برای نشان است که دستخوش فراز و نشیب‌های بسیاری در طول دهه‌ی گذشته بوده است.
’۱۰۰مجله‌ی کلاسیک طراحی گرافیک‘ یک منبع ارزشمند برای مورخان و دانشجویان طراحی گرافیک است که زنجیره‌ی غنی و قابل‌توجهی از پژوهش بصری و الهام‌بخش به طراحان گرافیک ارائه می‌دهد. این کتاب نه تنها نقاط عطف در تاریخ طراحی گرافیک را نشان می‌دهد، بلکه هر عنوان در آن با دقت بررسی شده و مملو از واقعیت‌ها، اطلاعات و بسیاری از بینش‌های سردبیران فعلی در مورد خصایص و روند تکامل مجلات خود است. این کتاب پروژه‌ای موفق و منحصر به‌فرد در روش برخورد خود با تاریخ طراحی گرافیک در جهان است