بحث در باب طراحی ارتباط بصری مستلزم این است که مسئله‌ی ترجمه هم به‌طور مداوم و به موازات آن، صرف نظر از محتوای مورد بحث، مطرح شود. بحث روی طراحی ارتباط بصری برای موسیقی شامل دو مرحله‌ی ترجمه است، چرا که دو نوع تغییر را ایجاب می‌کند؛ تغییر فرم بیان محتوا از فرم اصلی و تغییر اصل ماهیت موسیقی، از انتزاعی و ناملموس، به عینی و ملموس. در این فرایند، که ممکن است ارزش هرمنوتیک به خود بگیرد، طراح به‌عنوان مترجم عمل می‌کند؛ در این فرايند، او برای انتقال مفهوم یا به‌عبارتی «گذر از پلِ ارتباطی» دست به ابزارها می‌برد و با تغییر درو‌نمایه‌ی مفاهیم سعی می‌کند تا ترجمانی مرئی از محتوایی نامرئی ارائه کند.
البته هیچ چیز به اندازه‌ی سادگی ظاهری عبارت «ترجمه» نمی‌تواند فریبنده باشد. ترجمه فراتر از فرایند صرفاً خودکار جایگزینی واژه‌هاست. در‌مقابل معنای تحت‌اللفظی این واژه در انگلیسی عبارت است از: «حمل فرم حامل یک فکر از جایی به جای دیگر، تعبیر واژه و ارائه‌ی عمیق معنای اصیل». خورخه لوئیس بورخس از مترجمش می‌خواهد خود را محدود به واژه‌های مکتوب نکند و بالاتر برود، خودش را از مسیرهای پرشیب بالا بکشد تا بتواند به درست‌ترین نیت او از واژه‌ها برسد، از استعاره‌ی استفاده از زبان فراتر برود و بتواند واقعیت را به شیوه‌ای ناکامل و ناتمام به تصویر بکشد.
بیشتر >