هنگامیکه از من خواسته شد تا «رویکرد خود را در مورد آموزش، بهطور خاص دربارهی طراحی تایپفیس غیرلاتین بنویسم»، با شگفتی متوجه شدم که حداقل بیست سال است در این زمینه تدریس میکنم که بیشتر در دانشگاه ردینگ، در گروه تایپوگرافی و ارتباطات گرافیکی بوده است. علاوه بر این، با توجه به سابقهی من در مطالعهی زبانها و پس از آن، یک دهه تلاش در صنعت در شرکت لاینوتایپ (انگلستان) ، متوجه شدم که تجربهی من معمولاً بسیار متفاوت از دانشجویانی است که دورهی کارشناسی ارشد طراحی تایپفیس، دورهی فشردهی طراحی حروف و دورهی دکترا را میگذرانند.
تشکیل کارگاه برای فرمهای تایپ غیر لاتین
در طول سالها، بهمنظور تقویت یادگیری دانشجویانی که ارتباط ویژهای با طراحی تایپفیس غیر لاتین دارند و استمرار طراحی هرچند اندک تایپفیسهای مناسب، مجموعهای از کارگاههای حروف تایپ غیر لاتین طراحی و برگزار کردهام. محتوا و گسترهی روشهای تدریس بهکاررفته برای این کارگاهها بسیار متنوع است؛ بنابراین، بخش اول این مقاله فقط بر سه مورد از فعالیتهای خاصی که برای تشویق دانشجویان به طراحی برپایهی پژوهش سازگار با ویژگیهای خط انجام دادهام متمرکز است؛ این تلاشها متناسب با مهارتهای فردی آنان بوده که در طول دورهی مطالعاتی تقویت میشوند و میتوان آنها را به سایر کارهای حرفهای در محیطهای متنوع انتقال داد. محور اصلی این فعالیتها تحقیقات مبتنی بر مجموعهها هستند و جنبهی اصلی تدریس در گروه تایپوگرافی، با مجموعهای استثنایی از تدریس تحقیق را تشکیل میدهند.
بیشتر >