۱/ به‌عنوان دست‌اندرکار حیطه‌ی ارتباطات بصری، طراحی ارتباطات و طراحی گرافیک، می‌دانیم که نتیجه‌ی فرآیند یک دست‌آورد ندانسته و غیرمنتظره چه معنایی دارد. می‌دانیم که نمی‌توانیم برای پوستری که شبیه پوستر یک برنامه‌ی تبلیغاتی تازه برگزارشده است، قرارداد ببندیم. و آگاهیم که این امر نسبت به ذهنیت پیشین خاطره‌ی جمعی جامعه در مورد نتیجه‌ی یک طرح، یک کج‌رفتاری محسوب و باعث عدم توجه بیننده می‌شود.
۲/ بر اساس این طرز تفکر، یک چیز جدید، قبلاً دیده نشده و یا یک نتیجه‌ی غافلگیرکننده به قضاوت طراح، هنرمند و یا معمار وابسته نیست. گرچه جامعه‌ی خلاق تمایل دارد از این حقیقت چشم بپوشد، اما طراح یا کسی که طراحی برایش یا در موردش انجام می‌شود قسمتی از (مفهوم) زمینه‌ی تاریخی، اجتماعی و فرهنگی است و تا حد زیادی تعیین‌کننده‌ی این واقعیت است که چه چیزی آشنا، متعارف، محرک و یا جدید است. در فلسفه‌ی اجتماعی بعضی‌ها مدعی‌اند که جدید (نو) یعنی آنچه که تغییری است در مسیر ارزش‌های یک جامعه. چیزی که برای عده‌ای کم اهمیت است می‌تواند برای دیگران حقیقی و بدیع شمرده شود*. این توصیف بسیار گسترده است اما کاربرد دقیق این مفهوم برای طراح، هنرمند یا معمار به معنای این است که یک چیز جدید نمی‌تواند از آرشیوی جمع‌آوری شده و فراموش شده بیرون آورده شود. در مقابل این توصیف
بیشتر >